Bogowie nowego panteonu

MistrzGry

Czym się różnią nowi bogowie od starych? Ano tym, że nowi bogowie jeszcze dwadzieścia lat temu byli śmiertelnikami. Nikt nie wie, skąd wzięły się ich zdolności i nieśmiertelność. Szybko powstali i zdobyli serca tłumów. Zwolennicy starej wiary twierdzą jednak, że bogowie-śmiertelnicy są słabi i za bardzo mieszają się w politykę, dlatego nie są niczym innym, jak dobrze przygotowaną mistyfikacją.

Vivek* – wojownik-poeta, jak go czasami nazywają. Bóg o melancholijnej naturze, patronujący zarówno wojownikom, jak i artystom. Jest mężczyzną wyglądającym na jakieś czterdzieści lat, zupełnie łysy, o złotej skórze i niezidentyfikowanych tatuażach na ciele. Zdecydowanie najbardziej lubiany z nowych bogów rezydujących w Ristag. Jako jeden z niewielu nie miesza się do polityki.

Bagt – bóg zwycięstwa, urzęduje w Chardze. Potężnie zbudowany mężczyzna, zawsze w hełmie garnczkowym i przynajmniej półpłytowej zbroi. Ponoć niepokonany wojownik o niespotykanej sile. Upodobał sobie klany Rinn i Sethri. Mało kto może trafić przed jego oblicze.

Shera – bogini biesiady, ponoć była prostytutka, ale żaden kronikarz nie chce tego potwierdzić. Ubrana w szeroką spódnicę i cygańską bluzkę. Nie ma stałego miasta, w którym urzęduje. Często przebywa wśród śmiertelników. Potrafi zamieniać wodę w wino, jakże prozaiczny dar, prawda?

Maf – bogini podróżników, zawsze siedząca na koniu (ponoć przyrosła). Można spotkać ją na gościńcach, gdy podróżuje od świątyni do świątyni. Zawsze radosna, unikająca niebezpieczeństwa. Jej świątyń nigdy nie zakłada się w miastach, tylko przy drogach. Siostra Asbera.

Symili – bogini teatru. Urzęduje w mieście Arotrina. Wbrew pozorom nie sympatyzuje z Waragrii – klan ten cały czas utrzymuje wiarę w starych bogów, przez co jest mało poważany i mało popularny. Symili zawsze nosi maski teatralna o różnym wyrazie, zależnie od potrzeby. Reszta sztuki jest domeną Viveka!

Torin – tzw. Arcymag, bóg magów, ponoć najlepszy ze wszystkich. Czarnowłosy mężczyzna z długą, splecioną w warkocz brodą. Urzęduje w portowym mieście Jedda – z jego pomocą miasto stało się najnowocześniejszą perłą architektury. Arcymag jest jednym z nowych bogów, którzy zbyt mocno mieszają się w politykę. Ponoć za życia był członkiem klanu Aruni.

Mazeraterius – bóg mórz, ponoć pół-ryba – ma błony między palcami i prześwitującą przez naskórek łuskę, skrzela, rybie oczy, brak nozdrzy. Małomówny, nie mieszający się w nic, co nie dotyczy jego domeny. Dobry dla każdego, jakby mało stanowczy. Rezyduje w Nikaroth.

Lezlus – bóg lasu, rezyduje w Ronati. Nic ciekawego o nim nie wiadomo.

Ias – bogini urodzaju, również z Ronati. Ponoć żona Lezlusa. Kobieta szczupła, z dużym biustem, wielodzietna. Jej synowie i córki zostają jej najwyższymi kapłanami i kapłankami. Jej główny okres kultu przypada na jesień.

Lidius – (ulubiony bóg MistrzaGry) bóg zachodu i poranka. Granatowowłosy, złotoskóry, ubiera się tylko w srebro. Porywczy i zmienny, rezyduje w Ristag. Doskonały szermierz.

Kario – bogini dnia, również z Ristag. Matka Lidiusa, która wyrzekła się syna ze względu na jego charakter. Sama jest spokojna i opanowana. Żona Asbera, matka bogini sprawiedliwości – Lodii.

Lodia – w/w bogini sprawiedliwości. Białoskóra, białowłosa, o chłopięcej sylwetce. Niema, aby nie mieszała się w osądy śmiertelników – ma być natchnieniem i podporą dla sędziów, a nie sama wydawać wyroki. Jak reszta „rodziny” – z Ristag.

Asber – bóg nocy z Ristag. Faworyzuje syna – Lidiusa, chociaż charaktery mają zgoła odmienne. Również zajmuje się szermierką. Brat Maf – we dwójkę prowadzą wędrowców przez noc. Asber wskazuje im drogę gwiazdami, a Maf czuwa, by nie stała się im nic złego.

Vespi – Strażnik, opiekun żołnierzy, celników i podobnego elementu. Doskonały włócznik z Nikaroth, sprawiedliwy i ugodowy. Ponoć kochanek Lodii.

Thero – bóg wiedzy, jego symbolem jest sznurek runów. Urzęduje w Khardze, gdzie znajduje się też największa świątynna biblioteka.

*Tak, Vivek jest z TES III Morrowind. Taki tribute do gry, która była dla mnie natchnieniem do stworzenia Ivath.